|
Gijs en Marinette
Hoogendoorn en hun twee zoontjes Roman
en Haagen.
Het
heeft even geduurd, voordat wij weer met
een interview kwamen. Maar we hadden ook
de opdracht van Gea Slomp gekregen om
wat later in het jaar naar de familie
Hoogendoorn te gaan. Dit in verband met
de verbouwing van hun woning. Marinette
en Gijs hadden al wel via Kontakt
vernomen dat wij een keer bij hun op de
stoep zouden staan voor een interview.
Maar het duurde en het duurde.
‘Gelukkig’, dachten ze: ’Ze zijn het
vergeten.’ Helaas was dit niet het
geval. Niettemin werden we weer
enthousiast onthaald met koffie/thee en
een eigen gemaakte cake. Deze smaakte
heerlijk. Na kennisgemaakt te hebben
ging het interview van start.
Waar heeft jullie wieg gestaan?
Marinette: Zutphen. Gijs: Ede
Verliefd, verloofd, getrouwd en
kinderen?
‘Getrouwd. We hebben twee zoontjes Roman
van vijf en Haagen van drie. Gijs heeft
nog een zoon van veertien die zo af en
toe langs komt. Voor de rest hebben we
nog drie melkgeiten, kippen, hond, kat
en degoes (diertje wat lijkt op een
kruising tussen een hamster en een
chinchilla). Voordat we naar Nieuw
Balinge zijn gekomen, hebben we tien
jaar in Eindhoven gewoond. Midden in de
stad en daar hadden we nog veel meer
dieren. Hier houden we het bij minder
dieren, al komen er op termijn nog wel
een paar tamme ratten bij.’
Wat
voor werk doen jullie?
Gijs: ’Ik ben constructeur metaal voor
de auto- en medische industrie bij NGF
Hoogeveen. Ik doe de tekeningen en
ontwikkeling. Het werk is ook de reden
van onze verhuizing geweest. Het werk in
Eindhoven beviel niet meer. Via dat werk
had ik al contact met NGF. Hier kwam op
een gegeven moment een baan vrij. Dus de
keuze was niet zo moeilijk. Maar op en
neer reizen is niet te doen, dus moesten
we verhuizen. Het huis hebben we via
internet gevonden. We zijn op een
zaterdag wezen kijken en dinsdags was de
koop al rond. Zo snel kan het dus gaan.
Maar dit huis voelde net als thuis. We
hebben nog geen moment spijt gehad. De
jongens ook niet. Roman en Haagen gaan
hier met plezier naar school. Zo af en
toe hebben ze het er nog over dat ze hun
vriendjes in Eindhoven missen. Maar hier
hebben ze ook al vriendjes.’ (Roman
heeft zelfs al een vriendinnetje hebben
wij vernomen.)
Marinette: ’Ik ben illustrator. Ik maak
tekeningen voor voornamelijk planten- en
dierenboeken. Ik werk voor de
boerenbond. Er komen dan vragen binnen
via internet en die beantwoord ik. Het
zijn wel allemaal vragen op
dierengebied. Voor mijn werk maakt het
dus niet uit waar ik woon. Ik kan zo
mijn boeltje oppakken en gaan.’
Zijn jullie sportief aangelegd?
Marinette: ’O ja, heel erg. Alleen doen
we er niets mee. Hardlopen vind ik leuk,
maar het is er nog niet weer van
gekomen. Paardrijden is ook een grote
hobby. De jongens rijden ook allebei
paard.’
Gijs: ’Basketbal. Daar was ik vroeger en
nu ook nog helemaal gek van. Zo erg dat
m’n school er onder begon te lijden.
Toen werd me gezegd dat ik toch wat meer
aandacht aan school moest gaan besteden,
anders kwam dat niet goed. Dus ben ik
gestopt. Paardrijden vind ik ook leuk.’
Gijs is absoluut geen voetballiefhebber.
Dit is voor The Young Ones vreemd, want
wij voetballen alle drie. Maar de reden
is duidelijk. Als je in Eindhoven woont
en PSV moet voetballen, kun je beter
binnen blijven. De hele stad wordt dan
zo’n beetje afgezet. Er wordt een extra
blik politieagenten los getrokken. Er is
dan geen doorkomen meer aan.
Marinette heeft als verdere hobby’s nog
schilderen op porselein, tuinieren en
het verwerken van eigen gewassen. Gijs
doet nog van alles met glas in lood.
Graag zouden ze ook nog met de
bokkewagen rond willen rijden. Marinette
verzameld heel fanatiek kaarten met
afbeeldingen van geiten. Dus mocht
iemand nog wat kaarten over hebben of
kwijt willen. Marinette wil ze graag
hebben.
Roman en Haagen zijn helemaal gek van
tractoren. Die hebben we hier in de
omgeving genoeg.
Hoe
bevalt Nieuw Balinge tot nu toe?
Marinette: ‘Echt heel goed. We willen
niet meer terug.’
Gijs: ’Ik voelde me nooit echt op m’n
gemak in Eindhoven en hier is het direct
goed. De ruimte en de rust. Iedereen
groet elkaar hier, jong en oud. Als je
dat in Eindhoven doet kun je van de
jeugd bij wijze een knal krijgen. Hier
niet.’
Marinette: ’Ze zeggen dat Brabanders
gemoedelijk zijn, maar de Drenten zijn
nog gemoedelijker.’
Via
school hebben ze veel contact met de
dorpsbewoners. Marinette heeft zelfs al
een opdracht gekregen om iets voor een
dorpsbewoner te illustreren.
Als
je 1 dag minister-president zou zijn,
wat zou je doen?
Marinette: ’Balkenende weg. En ik zou
proberen om de angst voor buitenlanders
weg te nemen. Niet dat ik zeg dat ze
allemaal het land binnen mogen komen. Er
is een grens natuurlijk. Maar in
Eindhoven zijn heel veel buitenlandse
winkeltjes. Als je die mensen leert
kennen, dan zijn ze toch niet zo eng.’
Als
je zou kunnen vliegen, waar vloog je dan
heen?
Marinette: ’Engeland. Daar heb ik iets
mee. Dan zou ik naar het Yorkshire van
James Harriet willen gaan. Ik kijk veel
naar kunstprogramma’s op de BBC. Ik zou
absoluut niet naar Amerika willen.’
Gijs: ’Naar Praag zou ik willen. Kunst
en cultuur snuiven. Maar hier blijven
vind ik eigenlijk net zo leuk. We zijn
niet van die vakantiemensen.’
Marinette: ’Als we al op vakantie gaan,
dan is het kamperen bij de boer.’
Wie
zouden jullie graag in ons volgende
interview zien?
Na
lang denken, want heel veel mensen zijn
al geweest. Komen ze toch op het
besluit, Laura de Bie. Hier rijden
Marinette en de jongens, Roman en
Haagen,namelijk paard.
Een
paar dagen later zijn wij nog even bij
de familie Hoogendoorn geweest om een
foto te maken van het hele gezin.
Tijdens het interview lagen Roman en
Haagen namelijk al lekker te slapen.
Marinette wilde graag dat een van de
melkgeiten ook op de foto kwam. ’s
Avonds is het al vroeg donker, dus
moesten we terug komen voor de foto. Zie
hier het resultaat.
Marinette en Gijs heel vriendelijk
bedankt voor jullie gastvrij onthaal.
J,
E en N.
|
