|
Mogen wij U voorstellen....
|
Verslaggevers waren dit
keer toch wel benieuwd
wat ze aan de
Hoogeveenseweg 20 zouden
aantreffen.
Het was ineens druk
geworden bij het oude
huisje waar de familie
IJmker ongeveer 48 jaar
had gewoond.
|
 |
Waar het vroeger zo stil
was geweest heerste er
nu een grote
bedrijvigheid.
Werden spontaan begroet
door een stel honden.Later
leerden wij dat dit twee “Bobtails”
waren. Kregen ook een verhaal te horen
dat dit eigenlijk al de oude benaming
was.
Bobtails
hadden vroeger geen staart. Dit had
te maken met de belasting in Engeland.
Voor Bobtails met een staart moest
belasting betaald worden. Zodoende
werden ze gecoupeerd en vielen buiten
deze regeling.
Buiten stonden de eigenaars, Jan
Willem Goedknegt(40) en Frank Coolen(40)
ons al op te wachten.
Moesten eerst de kippen zien welke in
een oude conifeer zaten. Wij hadden nog
nooit zoveel kippen in een boom gezien
en vonden dit dan ook een foto waard.
Tevens hadden zij
nog 3 honden, 4 katten, een rat,
schildpad en sinds enige tijd een
veeltal vissen in de aangelegde vijver
te hebben. “En ooit moeten er Ezels op
het land verschijnen” gaf Frank aan.
Lieten ons eerst het
buitengebeuren zien. We waren onder de
indruk van de ruimte om het huis heen.
In de grote
kapschuur hebben ze een appartement
aangelegd. Later kregen we
te horen wat hier de bedoeling van was.
In de kamer bleek een bouwtekening te
hangen.
Willen het huis
grondig gaan renoveren en doen dit zelf.
Verblijven dan in die tijd in het
tijdelijke appartement. Proberen wel
zoveel mogelijk de oude stijl te
handhaven.
Met name het
achterste deel van de boerderij gaat er
helemaal af. Dit deel blijkt behoorlijk
vochtig te zijn en soms ruik je de lucht
van de koeien nog welke er jaren geleden
gestaan hebben.
Waar komen jullie
vandaan?
Wij hebben de
laatste 15 jaar samen in Austerlitz
gewoond. Jan Willem komt
oorspronkelijk uit Zeist maar is al op
jonge leeftijd verhuisd naar Austerlitz.
Frank kwam
daarvoor uit Maarn. Woonden daar ook
mooi tegen de bosrand maar alles was
teveel ingekaderd. Wilde meer ruimte om
zich heen. Ook was de omgeving daar niet
meer betaalbaar.
Tijdens een
vakantie in de omgeving van Nieuw
Balinge zagen zij dit huis te koop
staan. Waren direct verkocht en wisten
dat dit hun droom was.
Ook bevalt hun
het leven hier in het Noorden.
Mentaliteit is toch nog anders. Er is
nog ruimte en de mensen zijn veel
vriendelijker en nemen nog de tijd.
Jan Willem geeft aan
dat hij hier wel een eigen begraafplaats
mist.
Met het dorp voelen
zij zich erg verbonden ook al wonen zij
buitenaf.
Hoelang wonen
jullie hier nu alweer?
Begin oktober van
het vorig jaar hebben we de sleutel
gekregen. Jan Willem verteld dat enkele
dagen nadat ze de sleutel in handen
kregen zijn moeder overleed. Dit was
voor hem een grote schok. Had een hele
goede band met zijn moeder en zij is
veel te jong overleden.
Wat doen jullie
voor werk?
Beide zijn als kok begonnen. Jan Willem
is als verpleegkundige de
gehandicaptenzorg ingegaan. Hij heeft
het laatste jaar alleen in de
nachtdienst gewerkt.
Is toen afgeknapt vanwege de
mentaliteit. Hij kan er niet tegen als
er over mensen heen gewalst wordt. Is nu
bezig met een reintegratie- project en
wil eigenlijk niet meer in de zorg
werken.
Frank
is zeker een jaar of 12 werkzaam geweest
als assistent beheerder van het
dorpshuis in Austerlitz.
Hij
werkt nu als kok in het Pesserhof.
Jan
Willem heeft veel in het
vrijwilligerswerk gedaan. Heeft 15 jaar
in het jeugdwerk gezeten. Ook in het
bestuur van de Floralia. Dit was een
tentoonstellingsgebeuren bij hun in de
buurt. Ook is hij de laatste jaren
hoofdpiet geweest.
Het
deed ons natuurlijk direct de vraag
stellen of zij hier ook aan het
verenigingsleven willen deelnemen.
Reageerden beide hier direct spontaan
op. Zien het wel zitten om met de
survival mee te doen. Ook willen zij
t.z.t. wel ergens als vrijwilliger aan
de slag.
Ze
moeten erbij zeggen dat het de komende
tijd druk wordt en ze hun eigen grenzen
moeten bewaken. We mogen hier zeker op
terug komen.
Zijn er nog bijzondere hobby’s te
noemen?
Laten direct een paar koffiekannen zien.
Sparen bijzondere oude koffie- en
theepotten. Hebben er ondertussen al
velen. Onlangs nog kochten ze er een
paar op de rommelmarkt in het dorp.
Jan Willem zegt dat ze eigenlijk niet
van plan waren om de eerst komende tijd
niet op zoek te gaan. Helaas lijkt het
wel een verslaving en hebben ze er toch
maar weer aan toegegeven. Er staan nog
vele mooie exemplaren in de dozen.
Ook sparen ze beeldjes van koeien. Frank
meld ondertussen nog dat het verzamelen
van keukenspullen ook een passie is.
Hopen dat de nieuwe keuken gauw klaar is
en dat ze lekker aan de slag kunnen gaan
met koken. Het liefst doen ze dit ook
voor anderen welke op bezoek komen.
Na een blik geworpen te hebben op de
kippen in de boom nemen we afscheid. De
verslaggevers hebben er alle vertrouwen
in dat hier iets moois gaat komen.
Zullen hun zeker nog eens benaderen om
deel te nemen als vrijwilliger.
|
