februari 2005, de heer en mevrouw Prins
 

Hulde aan het Gouden Bruidspaar

Net in het nieuwe jaar en nu al weer een  bijzonderheid in ons dorp. De  heer en mevrouw Prins van het Vosseveen 17 waren op 28 januari 2005 vijftig jaar getrouwd.

Wij wilden als redactie van het Kontakt dit niet zo maar voorbij laten gaan. 

Vijftig jaar getrouwd hoor je niet elke dag in ons dorp. 

Nog in december 2004 togen wij naar het bijna gouden echtpaar.

We werden hartelijk ontvangen met heerlijke koffie 

Het echtpaar woont nu ongeveer 10 jaar in de huidige woning. Wonen hier prima in een prettige buurt met de kinderen in de buurt. Ze hebben twee dochters, Anneke en Erna. Beiden wonen ook in Nieuw-Balinge en zijn gelukkig getrouwd. Hun mannen zijn weer broers (Kroezen) van elkaar. Anneke woont nu in de ouderlijke woning aan de Breistroekenweg die haar ouders in 1960 hebben laten zetten.. Na hun trouwen hebben zij eerst 5 jaar bij de ouders van mevr. Prins gewoond in Nieuwlande. Mevrouw Prins moest toen haar grootmoeder verzorgen. Zij was verlamd en kon niet voor haar zelf zorgen.

De heer Prins (76jr.) is in Hoogeveen geboren maar al vrij snel verhuisde de familie naar één van   de Robertus-huisjes (dit waren huisjes die verhuurd werden door een groot grondbezitter uit Groningen. Hij was eigenaar van een groot aantal woningen hier in Nieuw- Balinge   Je kunt dus zeggen dat de heer Prins vrijwel zijn hele leven al  in dit dorp woont. De heer Prins zijn vader werkte bij ”De Maatschappij”. Deze maatschappij hield zich bezig met het ontginnen van de veengronden. Toen wij  vroegen hoe het hier vroeger was bleek de heer Prins een goed verteller te zijn. Kregen anekdotes te horen en konden het ons levendig  voorstellen hoe het er hier aan toeging.

De heer Prins is begonnen bij het boeren bedrijf van Jan Geerts. Later heeft hij nog op het land  in Witteveen gewerkt.

Toen de landbouwmechanisatie kwam was er geen werk meer en stapte de heer Prins over naar Philips in Hoogeveen. Daar heeft hij toen nog zo’n 13 jaar gewerkt. Hij vond het toen wel welletjes. Binnen werken was ook niet alles en vond een baan in de bosbouw.

Mevrouw Prins komt uit Nieuwlande. Haar ouders hadden een kleine boerderij op het “Kikkertsveld” en het grootste deel van haar familie woont daar nu nog. Toen ze in het begin van hun trouwen nog inwoonden ging de heer Prins voor zijn werk met de bromfiets, in weer en wind,  naar Witteveen . Later per motor. . Mooi is om te weten dat de heer Prins niet beschikte over een motor- rijbewijs. Zijn broer had dit wel en ze hebben toen geruild. De heer Prins ging toen op de bromfiets en zijn broer op de motor. Na het overlijden van de grootmoeder van mevrouw Prins kocht de  familie Prins een stukje grond aan de Breistroekenweg van de buurman, Cornelis Wielink. Doordat ze een “huisplaats” hadden kregen ze een lening van de spaarkas en konden zij hun eerste eigen  woning neerzetten. De eerste jaren hebben beiden hard gewerkt en iedere cent die over was ging naar de afbetaling van het huis.    

Ook mevrouw Prins heeft veel gedaan. Werkte vroeger ook mee op het land en later in de huishouding en in de verzorging. Zelfs nu nog helpt ze bij iemand in de huishouding. Nog niet zolang geleden paste ze  veel op de kleinkinderen en deed dit met veel plezier.

Wij vroegen ons af hoe ze elkaar hebben ontmoet. Ze weten dit nog als de dag van gisteren. De heer Prins was na de oorlog in 1948 als dienstplichtige naar Indië. Een buurjongen van mevrouw Prins zat daar ook gelegerd. Hij vertelde van zijn mooie buurmeisje. De heer Prins werd nieuwsgierig en is toen gaan schrijven met haar. Toen hij terug kwam zag hij pas met wie hij geschreven had en was verkocht.

Samen moeten ze er nu nog om lachen nu zij er aan terug denken.

Het echtpaar is nog behoorlijk actief. Hebben een moestuin en vinden het heerlijk om hierin te werken. Mevrouw Prins heeft vorig jaar de tuin nog omgespit toen haar man met zijn rug zat.

Ze werken samen ook nog als vrijwilliger in het dorpshuis. De heer Prins weet nog te vertellen dat hij donatiegeld heeft opgehaald voor het te bouwen dorpshuis.

Ook heeft hij nog als penningmeester in het bestuur gezeten. Mevrouw Prins maakt nog na elke feestweek de boel schoon in het dorpshuis. Elke maandag gaat de heer Prins om 9.00uur naar het dorpshuis om het “schoonmaakteam” te ondersteunen.

Samen bezoeken ze al jaren één keer per maand de dansclub.  De heer Prins vermaakt zich wekelijks  met het koersbal.

Wij staan verbaasd wat voor activiteiten het echtpaar nog na 50 jaar ondernemen. Zou dit het grote geheim zijn om zolang samen te zijn? 

Een laatste belangrijk antwoord wilden wij toch heel graag beantwoord krijgen. Wat is  het grote geheim om zo actief en  gezond 50 jaar bij elkaar te mogen zijn?  Mevr. Prins gaf als antwoord dat het samen lief en leed delen toch een van de voornaamste dingen is. Hebben samen veel prettige dingen meegemaakt maar er zijn ook moeilijke momenten in hun leven geweest. Ze noemen dan ook de gezondheid van mevr. Prins. Zij heeft een paar keer in het ziekenhuis gelegen en diverse vervelende operaties gehad. Gelukkig is zij hiervan al lang weer hersteld.

Namens het kontakt wensen wij de heer en mevrouw Prins nog vele jaren in goede gezondheid samen met kinderen en kleinkinderen en hopen dat ze een mooie dag hebben gehad.