Hallo beste lezers en inwoners van Nieuw Balinge. Hierbij de nieuwsbrief van december 2008.

December is vaak een maand van terugkijken op het afgelopen jaar. Ik denk dat men wel kan stellen dat er behoorlijk wat gebeurd is in en rond het dorpshuis. Enkele belangrijke gebeurtenissen die afgelopen jaar hebben plaatsgevonden zijn:

• Mei. Bezoek koningin Beatrix.
• Juli. Het jaarlijks terugkerende zomerfeest
• Juli. 40 jarig jubileum G.J.V.V.
• Oktober. Het 40 jarig jubileum van het dorpshuis.
• November. Dorpsreünie.

Als we kijken wat er in en rond het dorpshuis veranderd is zijn de volgende punten op te noemen.

• Nieuw monument Meester Siebering
• Nieuwe pannen voor in de keuken
• Nieuwe bestrating terras, pad en monument

Het dorpshuis is op 31 december geopend van 16:00 uur -19:00 uur i.v.m. het carbid schieten.

In het nieuwe jaar is het dorpshuis open vanaf 01:00 uur – 3.30 uur.  We zoeken nog naar vrijwilligers die eventueel vanaf 01:00 de bar willen bedienen. AUB opgeven bij de beheerder Nico Brookman.

Voor komend jaar wenst het dagelijks bestuur iedereen
12 maanden gezondheid
52 weken geluk
365 dagen wijsheid
8760 uren succes
525600 minuten liefde en
31536000 seconden energie

Vrolijk kerst en een gelukkig en veilig nieuwjaar

Namens het dagelijks bestuur van dorpshuis “De Heugte” en onze beheerder,

Albert Wielink, Freddie Oelen, Janny Wielink, Jose Post, Marin Pol, Nico Brookman, Petra Kamphuis, Ronald van Aalderen en Ton Moret .

Tot ziens in 2009 in dorpshuis “De Heugte” Ton Moret

-blz.1-

-blz.2-

Kerstverhaal: Het meisje met de zwavelstokjes

Het beroemde sprookje van Andersen over een arm meisje

Het was afschuwelijk koud, het sneeuwde en het begon donker te worden. Het was ook de laatste avond van het jaar, oudejaarsavond. In die kou en in dat donker liep er op straat een arm, klein meisje, zonder muts en op blote voeten. Ze had wel pantoffels aangehad toen ze van huis ging, maar dat hielp niet veel: het waren heel grote pantoffels, haar moeder had ze het laatst gedragen, zo groot waren ze, en het meisje had ze bij het oversteken verloren, toen er twee rijtuigen vreselijk hard voorbijvlogen. De ene pantoffel was niet te vinden en met de andere ging er een jongen vandoor: hij zei dat hij hem als wieg kon gebruiken als hij later kinderen kreeg. Daar liep dat meisje dus op haar blote voetjes, die rood en blauw zagen van de kou. In een oud schort had ze een heleboel zwavelstokjes en één bosje hield ze in haar hand. Niemand had nog iets van haar gekocht, de hele dag niet. Niemand had haar ook maar een stuivertje gegeven. Hongerig en koud liep ze daar en ze zag er zo zielig uit, dat arme stakkerdje! De sneeuwvlokken vielen in haar lange, blonde haar, dat zo mooi in haar nek krulde, maar aan dat soort dingen dacht ze echt niet. Uit alle ramen scheen licht naar buiten en het rook overal zo lekker naar gebraden gans; het was immers oudejaarsavond en daar dacht ze wel aan.

In een hoekje tussen twee huizen, waarvan het ene een beetje vooruitstak, ging ze in elkaar gedoken zitten. Haar beentjes trok ze onder zich op, maar ze kreeg het nog kouder, en naar huis durfde ze niet, want ze had geen zwavelstokjes verkocht en ook geen stuivertje gekregen. Haar vader zou haar slaan en thuis was het trouwens ook koud. Ze woonden vlak onder het dak en daar blies de wind doorheen, ook al waren de ergste kieren met stro en oude lappen dichtgestopt. Ze had bijna geen gevoel meer in haar handjes van de kou. O, wat zou een zwavelstokje lekker warm zijn! Zou ze er eentje uit het bosje durven trekken en het tegen de muur afstrijken om haar handen te warmen? Ze trok er een uit. "Ritsss..." Wat vlamde dat, wat brandde dat! Het gaf een warm, helder vlammetje, net een kaarsje, toen ze haar handen eromheen hield. Een wonderlijk licht gaf het. Het meisje dacht dat ze voor een grote, ijzeren kachel zat met glimmende koperen ballen en een koperen trommel. Het vuur brandde zo heerlijk, het was zo lekker warm. Maar wat was dat? Het meisje strekte haar voetjes al uit om die ook te warmen - toen ging de vlam uit, de kachel verdween - en zij zat met een stompje van het afgebrande zwavelstokje in haar hand.

Ze stak er nog een aan. Het brandde, het gaf licht en waar het schijnsel op de muur viel, werd die doorzichtig, net als een sluier. Ze keek zo de kamer in, waar de tafel gedekt was met een spierwit tafelkleed, met het fijnste porselein. De gebraden gans, gevuld met pruimen en appeltjes, stond heerlijk te dampen. En wat het allerheerlijkst was, de gans sprong van de schaal en waggelde met een vork en mes in zijn rug over de grond. Hij kwam recht op het arme meisje af; toen ging het zwavelstokje uit en was alleen de dichte, koude muur er nog.

Ze stak er nog een aan. Toen zat ze onder de mooiste kerstboom, nog groter en nog rijker versierd dan de boom die ze door de glazen deur bij de rijke koopman had gezien, vorig jaar met Kerstmis. Er brandden wel duizend kaarsjes aan de groene takken, en gekleurde prentjes, zoals je die in etalages ziet, keken haar aan. Het meisje strekte haar beide handen uit - toen ging het zwavelstokje uit, de vele kerstkaarsjes gingen de lucht in en veranderden in sterren, zag ze. Eentje viel er en liet een lange streep van vuur achter aan de hemel. "Nu gaat er iemand dood," zei het meisje. Want haar oude grootmoeder, de enige die lief voor haar was geweest, maar die nu dood was, had gezegd: "Als er een ster valt, gaat er een zieltje naar God."

Ze streek weer een zwavelstokje af tegen de muur, het gaf licht en in het schijnsel stond haar oma, heel duidelijk, heel stralend, heel vriendelijk en lief. "Oma!" riep het meisje. "O, neem me mee! Ik weet dat je weg bent, als het zwavelstokje uitgaat. Weg, net als de warme kachel, de gebraden gans en die prachtige, grote kerstboom." Haastig streek ze de rest van de zwavelstokjes uit het bosje af, want ze wilde oma vasthouden. De zwavelstokjes gaven zoveel licht dat het klaarlichte dag leek. Oma had er nog nooit zo mooi en zo groot uitgezien. Ze nam het kleine meisje op haar arm en ze vlogen, stralend en blij, heel, heel hoog. Er was geen kou, geen honger, geen angst - ze waren bij God. Maar in het hoekje bij het huis zat in de koude wintermorgen het kleine meisje met de rode wangen, met een glimlach om haar mond - dood, doodgevroren op de laatste avond van het oude jaar.

Het werd nieuwjaarsochtend en de kleine dode zat daar met haar zwavelstokjes, waarvan een bosje bijna was opgebrand. Ze heeft zich willen warmen, zeiden ze. Niemand wist wat voor moois ze had gezien, hoe stralend ze met oma de vreugde van het nieuwe jaar was ingegaan.

* * EINDE * *

Waarom Kerst?!

Kerstfeest is één van de christelijke feestdagen in ons land. Het leek ons als predikanten in Nieuw-Balinge goed om in Het Kontakt eens wat te schrijven over waar wij als kerken aan terugdenken op de christelijke feestdagen.

Op het Kerstfeest denken we terug aan de geboorte van een kind ongeveer 2000 jaar geleden. Niet zomaar een kind, maar de Zoon van God, Jezus Christus. Hij werd geboren in een stal in Bethlehem.

De geboorte van dit Kind werd niet bekend gemaakt via geboortekaartjes, zoals wij meestal doen. Nee, er kwamen engelen uit de hemel die het aan herders vertelden. De engelen zongen: ‘Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen.’

Dat lied laat zien waarom de Zoon van God op aarde kwam: om God de eer te geven en om op aarde vrede te brengen. Was dat nodig dan? Ja, want wij willen uit onszelf God de eer niet geven, omdat we liever zelf de eer krijgen. Dat noemt de Bijbel zonde tegen God. Maar de Heere Jezus wilde op aarde komen om die zonde te vergeven.

‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft’. Zo alleen krijgt God de eer en kunnen wij echte vrede vinden. Een gezegend Kerstfeest toegewenst!

Voor vragen over het Kerstfeest, de Bijbel of de kerk kunt u altijd contact met ons opnemen. U bent ook hartelijk welkom in de kerkdiensten of bij het Kerstfeest met de kinderen.

ds. M. Noorderijk, Hervormde Gemeente, tel. 342129

Lammy bedankt!

Dinsdag 9 december was Lammy Blanken voor de laatste keer als redactielid van Kontakt aanwezig in ‘t- keukentie bij Geke Strijker om het blad ‘in elkaar te zetten’ .

Lammy zegt: “ Door ons vertrek uit Nieuw Balinge kreeg ik langzamerhand het gevoel dat ik mij niet meer goed kon inleven bij bepaalde dagelijkse ‘kleine gebeurtenissen’ in dit levende dorp. Als je dat bij jezelf constateert, dan is het tijd dat je eruit stapt, hoe vervelend dat ook voor je is. Op hetzelfde moment besef je ook dat je dan ook afscheid moet nemen van die gezellige redactiebijeenkomsten en fantastische mensen, die geheel belangeloos en vol passie elke maand het Kontakt in elkaar zetten”.

Lammy begon met haar werk binnen de redactie in februari 1995 en was als Lay-out expert belast om aan het eind van de redactiebijeenkomst / vergadering het blad te vormen tot een leesbaar geheel, zoals u, elke maand weer, zelf kunt beoordelen.

“Toen ik begon”, zegt Lammy, “was ik ook nog kopijadres en dat betekende dat alle ingezonden, meestal met de hand geschreven, stukken bij mij thuis afgeleverd werden. Deze stukken werden dan door mij overgetypt in de computer en op A4-tjes uitgeprint. Zo verzamelde ik dan voor een hele maand heel wat uitdraaitjes en op de redactieavond werden de uitgeprinte berichten, verhalen, advertenties, mededelingen, enzovoorts uitgeknipt en gerangschikt en weer naast en onder elkaar in kolommen wederom op een A4-tje geplakt.

En een extra moeilijke klus was het kaderen van foto’s. Nu sturen wij elkaar via de computer de mooiste foto’s toe en door middel van elektronisch knippen en plakken kunnen wij thans de mooiste composities maken, maar toen kon dat nog niet. Toen werden er originele foto’s gebruikt, die de afzender graag na ‘gebruik’ weer retour  wenste. Een heel gedoe dus. Tussen alle verhalen, berichten en mededelingen werd netjes met een potlood een lijntje getrokken en open gevallen ruimten van een tekeningetje voorzien. Heel veel handwerk dus.

Door de voortschrijdende technologie was het niet meer nodig dat het blad gedrukt moest worden. Het kon ook worden gekopieerd. Dit scheelde aanzienlijk in de kosten. Maar er zat ook een nadeel aan en dat was dat de redactie het blad dan zelf moest vouwen en nieten. Dat had als gevolg dat wij na een avond redactie bij mij thuis twee of drie avonden later bij een ander redactielid thuis een dikke 400 Kontaktbladen zaten te vouwen en te nieten. Stel je eens voor 2 of 3 grote dozen van A3 formaat vol met ‘losse’ bladzijde, aan weerszijden afgedrukt,  die tot A4 formaat  gevouwen moet worden en vervolgens de vouwnaad voorzien van twee nieten. Een gebeuren waar je niet al te veel concentratie en nadenken voor nodig was. Hoewel…, het vaak voorkwam dat er pas na heel veel bladen er iemand achter kwam dat er geen nietjes in zaten en dus de nietmachine leeg was. Die vouw-  en niet-avonden waren gezellige avonden. We hadden heel veel plezier samen en de nietmachine zelf zorgde voor veel hilariteit omdat het soms zomaar uit elkaar viel, of onderdelen ervan om je oren vlogen. Het wonderbaarlijke was als je hem eenmaal weer in elkaar had gezet, er altijd een paar onderdelen overbleven, maar het ding werkte.

‘Vroeger’ moesten we zeker een dag of vijf wachten voor we Kontakt bij de drukker af konden halen. Tegenwoordig is het zo dat Kontakt na één dag al kant en klaar door de brievenbus bij de lezer op de mat valt. (Mede met dank aan de service van Multicopy Hoogeveen.)

Wij willen Lammy ook bedanken voor haar inzet bij het jaarlijks werven en samenstellen van de advertenties, het maandelijks updaten van de infopagina’s en activiteitenkalender.

Wij zullen de frisheid, de nauwkeurigheid, het plezier, de warmte, de gezelligheid, het luisterende oor, het gevraagde en ongevraagde advies / raad van Lammy binnen de redactie gaan missen. Jou kennende zul je vast nog wel eens binnenwippen in het ’t keukentie van Geke Strijker, waar je namens ons altijd van harte welkom bent.

Lammy bedankt voor al die jaren als redactielid van Kontakt!

(Tóch kan ze het niet laten…, want wanneer ze aanstalten maakt om weer richting Hoogeveen te gaan, deelt Lammy mee:  “Mócht je eens in nood zitten en om hulp verlegen zijn, ik ben bereid te helpen, als dat echt eens een keer nodig is.”)

Groetjes van onze zijde en vast en zeker tot ziens!

Henk, Jan, José en Geke!

* * * *

En natúúrlijk willen wij langs deze weg Jannie Boer van harte welkom heten binnen de redactie die de taken van Lammy, vanaf januari 2009, op zich zal nemen!

Bunkers en natuur

De hekken gaan weg maar de bunkers blijven. Daar waren alle deelnemers aan een sessie over de toekomstplannen voor het munitiedepot bij Nieuw-Balinge het over eens. Een belangrijke conclusie was dat de aangekondigde sluiting volop kansen biedt voor het dorp. Niet alleen op het vrijkomende terrein zelf maar ook voor de hele zuidwest kant van het dorp. De opgeslagen munitie zorgde voor veel beperkingen die straks zullen verdwijnen.

De zon scheen toen de mensen van partijen als de provincie, de gemeente, Natuurmonumenten, Monumentenzorg en het Plaatselijk Belang de ochtend van 29 oktober met de Dienst Landelijk Gebied het terrein opgingen. Het was er stil en rustig. De statige bunkers lagen er vredig bij.

Na het bezoek aan het munitiedepot fietste de groep via het oude landarbeiderswetgebied naar de noordkant van het dorp waar de natuur van het Mantingerveld en de bossen van Gees elkaar treffen aan de Verlengde Middenraai. Hierna ging de groep ideeën uitwisselen over de toekomst van het gebied.

De hele rand van het dorp werd hierin meegenomen. In het noorden gaat de natuurontwikkeling onverminderd door. Deze is al bijna voltooid. Het landschap zal daar natter worden. Er ontstaat een combinatie van hoog gelegen bossen en zandverstuivingen met daartussen de lager gelegen ontginningsgebieden. Het landarbeiderswetgebied blijft zijn intieme kleinschalige karakter houden. Met het project Veur Uutzicht is hier ook al veel aan gedaan. Bijvoorbeeld met nieuwe erfbeplanting.

Voor het munitiedepot werd gebruik gemaakt van de vele ideeën waar de dorpsbewoners mee waren gekomen. Binnenkort zullen zij het terrein weer op kunnen. De nieuwe bestemming wordt een combinatie van natuur en bunkers. De bunkers zijn van belang omdat ze ons het verhaal vertellen van de Koude Oorlog. In die tijd waren we bang voor een invasie van de Russen uit het oosten. In de bunkers lag de munitie om hen tegen te houden.

De reacties op de presentatie van de resultaten waren positief. Gedeputeerde Munniksma was blij verrast over het stukje geschiedenis dat zich achter de hekken van het munitiedepot bevindt. Wethouder Bolhuis reageerde enthousiast op de plannen. En regiodirecteur Wilfred Alblas van Natuurmonumenten toonde zich erg tevreden over de mooie mix tussen cultuurhistorie en natuur die is gevonden.

Wat er precies met de bunkers gebeurt moet nog verder worden uitgezocht. De bewoners van Nieuw-Balinge hebben hierin natuurlijk een belangrijke stem. Zodra Defensie eind 2009 vertrekt worden alle bewoners uitgenodigd voor een bezoek aan het terrein.

Achtergrondinformatie Project Militaire Terreinen (PrOMT)

In 2004 heeft Dienst Landelijk Gebied van het ministerie van LNV de opdracht gekregen om, in nauwe samenwerking met Dienst Domeinen, voor 53 overtollig geworden militaire terreinen (in totaal 2100 ha) een nieuwe bestemming te vinden. Dit heet het ‘Project Militaire Terreinen (PrOMT). In de provincie Drenthe gaat het om vijf terreinen die een nieuwe bestemming krijgen: Anloo, Balloërveld, Havelte Oost, Donderen en Nieuw Balinge. Gezamenlijk hebben deze terreinen een oppervlakte van 1114 ha. De oefenterreinen Anloo en Balloërveld zijn op 15 september 2006 symbolisch overgedragen aan Staatsbosbeheer. Per terrein zoeken provincies, gemeenten, andere betrokkenen en Dienst Landelijk Gebied naar een bestemming die het beste bij het gebied past. De meeste terreinen liggen binnen de Ecologische Hoofdstructuur (een netwerk van aaneengesloten natuurgebieden in Nederland) en krijgen daarom ‘groene functies’ als natuur en recreatie. Dienst Landelijk Gebied en Domeinen willen de kosten voor sloop beperken en monumentale gebouwen behouden. Met de opbrengsten uit de terreinen die geschikt zijn voor nieuwe ‘rode functies’ wordt de realisatie van de groene functies en het behoud van monumenten gefinancierd. Voorbeelden van rode functies zijn woningbouw, bedrijventerrein, landgoederen of culturele evenementen. Dienst Landelijk Gebied heeft de kennis en middelen om als publieke partner te kunnen investeren in vastgoed in landelijk gebied, ook bij ‘rood-voor-groen’ constructies als bij de ontwikkeling van militaire terreinen. Zodra de planvorming en de inrichting van de terreinen ver genoeg is gevorderd, draagt Dienst Landelijk Gebied ze over aan een nieuwe eigenaar.

Neem voor meer informatie contact op met: Sipke Castelein, projectleider bij DLG (030-2756742) of Albert Wielink (tel 321323), of kijk op www.ontwikkelingmilitaireterreinen.nl.

* * * *

Plaatselijk Belang zal omtrent het boven-genoemd artikel, een avond organiseren in ‘de Heugte’ voor alle bewoners van Nieuw Balinge. Hierover volgt t.z.t. meer informatie.

Namens plaatselijk Belang;   Albert Wielink.

Verslag van Henk (Meester) Matthijssen over zijn ervaringen van de reünie en zijn bezoek (na bijna 50 jaar!) aan ons dorp. De vorige uitgave van Kontakt was net een dag uit, toen we deze mail binnen kregen. Vandaar dat dit geplaatst wordt in de editie van december.

De eerste was Allie Doek - Prins. Ze mailde dat er een reünie was van Nieuw Balinge. Met de computer ben ik een stumper, maar de site kon ik vinden en het aanmelden en betalen lukte ook.

De tweede was Geke. Door de telefoon. De eerste vijf minuten in het ABN, de volgende drie kwartier in het Drents. Over de werkgroep, het blad, mijn oud-leerlingen, de verenigingen. En Ie kunt overnacht'n in een huussie op het bungalowpark.

Toen kwam Albert. Ik haol oe van Hoogeveen op. Maar ik kan een OV-fiets huren en............Ie huurt niks en ik breng oe zundag terug naor de trein. Discussie gesloten.

Die zaterdag kreeg ik een sightseeingtour van Albert. (Annie lieten we maar thuis).Ik zag en hoorde hoe NB veranderd is. Toen armoedig, veel mensen op de steun, zandwegen, een enkel onderkomen dat de naam huis nauwelijks verdiende. Nu mooie huizen, straten, een veel groter dorp. Ik was er in die vijftig jaar niet weer geweest.

Ondertussen had Geke zich weer gemeld. Dat huussie is verhuurd in het weekend. Ie slaopt bij mien olders, tegenover De Heugte. En zo ging ik van Annie en Albert naar Gé en Evert.

Die avond. Veel oud-leerlingen gesproken. Die lichtgewicht jongens uit klas drie en vier waren nu bomen van kerels. De maagies met hun lieve snoetjes en jurkjes knappe vrouwen in lange broeken .Alleen Hillie, mijn kostjuffrouw van toen, was haast niet veranderd. Herinneringen, voorvallen, alles in het Drèèns. Maar treurnis was er ook. Minstens drie van mij leerlingen zijn niet meer in leven. Cobie, Wander, Kees. Buiten, vanaf zijn sokkel hoorde meester Siebering het met welgevallen aan. Samen, mompelde hij.

De apotheose. Het volkslied. De werkgroep op het podium, begeleid door Sjonnie op de mondharmonica en Bertus met de gitaar.Ik voelde mij, al was ik er maar drie jaar geweest, een Nij Baolinger. Vaak denk ik en soms zeg ik Het wordt nooit wat met Drenthe, maar bij het Drents volkslied is er toch verbondenheid en eensgezindheid. Al zou het achteraan komen, het is ons land, oes Drenthe.

De mensen. Wat een energieke, zelfbewuste, competente mensen leven er in NB. En wat zijn ze hartelijk, opofferingsgezind, hulpvaardig. Annie gaf mij een banaan mee voor in de trein, van Evert mocht ik zijn boek mee om te lezen. (Mor ik moet't wal terug hebb'n.)

Nu zit ik weer in Arnhem. Hier hebben we wel een Jumbo, een Super de Boer en een Albert Heyn. Maar ze weten niet wat een zeupie is en mangs kunnen ze niet vertalen. En ze hebben helemaal geen volkslied.

O zo!

Henk Matthijssen.

Er staan nog een paar cursussen op de lijst waarvoor nog wat te weinig deelnemers zijn.

Dat is: Geheugen training vanaf 55 +

Weerbaarheid training vanaf 60 +

Computer cursus voor beginners

Fotografie omgaan met Camera en Foto's / Computer.

Heeft u zelf nog een ander idee voor een cursus geef het door!  Want u weet, de Buurtacademie is er voor u!    Prettige feestdagen en een leerzaam 2009

Werkgroep Buurtacademie.   Opgave bij Albert Wielink 321323

Sint-Maarten foto’s

De foto’s van 11 november liggen klaar!

Ben jij met je vriendjes of vriendinnetjes bij Thuishuis- Vlinder op de foto gekomen, dan heeft één kind uit je groepje een kaartje gekregen. Dit kaartje kun je aan de Schepersweg 1 inleveren, dan krijg je voor iedereen uit je groepje een mooie foto.

Tot dan!

Thuishuis Vlinder, Petra Kamphuis, Schepersweg 1

DANSAVOND op 2^e kerstdag.

Wilt u 2^de kerstdag nog een dansje wagen?    Dat kan, en wel bij ons in dorpshuis ‘de Heugte’. U bent van harte welkom vanaf 20.30 uur!

KOM SPORTEN !!!!

DIK,DUN,JONG,OUD

HET MAAKT NIET UIT WAT VOOR KLEDING JE DRAAGT,

JE BENT WELKOM, OOK ALS JE EEN MAN BENT.

Het is een leuke groep met een enthousiaste / gediplomeerde begeleidster met 25 jaar ervaring. heb je klachten zelfs dan kan je komen, want zij houd met elk probleem rekening. Het is niet alleen sporten maar aan het eind is er ook een stukje ontspanningstechniek, hierdoor leer je hoe te ontspannen.

Na het sporten is er tijd voor andere gezelligheid en drinken we ( als je tijd hebt ) een kopje koffie in het café van het dorpshuis. 

GA DE UITDAGING AAN MET...............JEZELF !! WIJ ZIJN ENTHOUSIAST EN DAN WORDT JIJ OOK!

OP 7 JANUARI STARTEN WIJ ( BIJ VOLDOENDE ANIMO ) VAN  9.00 UUR TOT 10.00 UUR IN HET DORPSHUIS DE HEUGTE DUS.... GEEF JE SNEL OP BIJ CISKA TEL. NR. 0621636165.

Een sportieve groet van: Dineke, Femmy, Marianne W, Margot, Marianne B, Inge, Corina en Ciska.

  Uitnodiging jaarvergadering DEL (Draagt Elkanders Lasten)

Uitnodiging jaarvergadering DEL (Draagt Elkanders Lasten)

Datum:     26 Januari 2009

Plaats:      de Heugte. Aanvang:  20.00 uur

Agenda:

1)  Opening.

2)  Notulen van 28 Januari 2008

3)  Ingekomen stukken.

4)  Verslag Penningmeester.

5)  Verslag Kascommissie.

6)  Bestuursverkiezing: Aftredend en herkiesbaar: hr A.Wielink en B.de Jonge stellen zich weer herkiesbaar. Kandidaten kunnen 3 dagen v/d vergadering ingeleverd worden b/d secretaris A.Wielink.

7)  Rondvraag.

8)  Sluiting.

Secretaris:  A.Wielink, Voornweg 10, 7938 RC Nieuw-Balinge.

TE KOOP:

Björn Borg heren boxers nog maat s m l en nog 1 xl,   per set van 2 voor 13,00

Tevens hondenvoer:

Goed voer op basis van kip en rijst 20 kilo voor 24,00 euro. Nu ook klein verpakking, per emmer van 6 kilo 7,50

Koekoek, de Breistroeken 69, tel 0528 321024