Mei 2005 vieren we, 60 jaar na dato, met elkaar de bevrijding van ons land. In menig stad en dorp zijn bevrijdingsfeesten georganiseerd. Ook Nw-Balinge heeft dat niet ongemerkt voorbij laten gaan en heeft ‘haar eigen’ verzetstrijder geëerd en in het zonnetje gezet.

De uitreiking van het boek; “Het Jachtterrein van Freek Stok”, geschreven door Evert Sok sr is aan de schrijver uitgereikt op 5 mei dit jaar. Een impressie hiervan kunt u tegenkomen in de editie. Wat kunt u nog meer lezen in deze uitgave, o.a.:

· een verslag van de Morgenster, o.a. over de feestelijke dag in het kader van Koninginnedag.

· Een fotoreportage van de ‘klusploeg van SV-Nw-Balinge.

· Damesvolleybal van G.J.V.V. is met twee teams kampioen geworden. Tevens doen ze een oproep en zijn op zoek naar een coach.

· De meester Sieberingschool is aanwezig met een aantal berichten.

· Een verslag en dankwoord van dhr E. Sok over zijn ervaringen van 5 mei jl.

· En, heel toepasselijk, een foto uit de ‘oude doos’ van joden die toen werkzaam waren in kamp Mantinge.

· Oproep van SV-Nw-Balinge voor diegene die ook graag eens een balletje willen trappen.

· En willen jullie weten hoe Audrey, Eduard en hun kids tóch aan Hollands voedsel als drop, poffertjes en hagelslag komen? Lees hun verhaal!

· Jan en Henk zijn voor u op pad geweest en laten ons deze keer kennis maken met hondensportschool U.V.O. aan Geeseraai.

Nog veel en veel meer. veel plezier met het lezen van de mei-editie van Kontakt

Boek van Evert Sok sr

Het Jachtterrein van Freek Stok

boekomslag

Op donderdag 5 mei 2005 vierden we bevrijdingsdag in Nederland.

Ook hier in Nieuw-Balinge is dit niet geheel ongemerkt voorbij gegaan.

Op deze dag mocht Dhr Evert Sok het boek “Het jachtterrein van Freek Stok” in ontvangst nemen.

Evert Sok heeft gedurende 8 jaar iedere maand een verhaal geschreven over zijn belevenissen in het veld.

Als jongen van 18 jaar ging hij met zijn vriend Klaas Kreeft op strooptocht en mede door zijn kennis van de omgeving is hij bij het verzet gegaan.

Vele mensen hebben genoten van de verhalen. Het was een groot gemis toen hij hiermee stopte. Regelmatig kwam dan ook de vraag of er niet iets mee gedaan kon worden.

Plaatselijk Belang heeft deze vraag dan ook beantwoord. De verhalen zijn gebundeld en uitgegeven.

Op 5 mei mocht Evert Sok het eerste exemplaar in ontvangst nemen van de voorzitter Jan Stegehuis.

Onder de genodigden waren familie, oud kameraden en de Loco/Wethouder Mary Looman.

Zij bood namens de gemeente een pennenset aan in de hoop dat dit unieke boek een vervolg zal krijgen.

Het is uniek dat wij in zo’n klein dorp een schrijver hebben wonen die de omgeving waarin wij wonen zo precies kan omschrijven.

We zijn er trots op dat Evert dat op deze respectabele leeftijd mag meemaken.

Vele oudere inwoners zullen veel herkennen in het boek de personages en de omgeving.

Mary Looman krijgt les in hazenstrikken maken van Evert Sok.

Ieder huishouden in Nieuw-Balinge zal het boek aangeboden krijgen. Dit is mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van :

-Plaatselijk Belang De Vooruitgang

-De Gemeente Midden Drenthe

-Rabobank Westerbork

-KleineDorpenoverleg Midden Drenthe

-De Vereniging Natuurmonumenten.

Het boek zal bij U thuis gebracht worden in de maand mei door o.a de leden van het bestuur van Plaatselijk Belang.

Wilt U meerdere exemplaren dan kunt U deze bestellen voor de prijs van:

€ 15.00 zolang de voorraad strekt.

Opgave kan bij de leden van Plaatselijk Belang:

AlbertWielink

Cees Wielink

Jan Stegehuis

André Mekkes

Anneke Kroezen

Remco Osinga

Thea Enninga

Wij wensen U veel leesplezier met

"Het jachtterrein van Freek Stok".

Reactie van Evert Sok sr

Hemelvaartsdag 2005, een dag om nooit te vergeten!

Ik was in de tuin bezig geweest en maakte mijn gereedschap schoon toen ik werd geroepen door mijn vrouw. Ze had de thee klaar.

‘Ik kom er aan, even de spullen opbergen’. ‘Hè hè’, zei ik toen ik plaats genomen had, ‘daar was ik ook echt aan toe, een heerlijke kop thee met een eierkoek gaat er wel in.’

‘Nou, geniet er maar van’, antwoordde ze, ‘maar ik heb nóg een prettige mededeling voor je’ zei ze.

‘Zo en dat is?’

“We hebben een uitnodiging gekregen van de kinderen om op hemelvaartsdag een dagje uit te gaan.

We kunnen bij Willem en Geke in de auto, dus hoef je zelf niet te rijden, de wagen kun je thuis laten.

Wat we alleen hoeven meenemen is een goed humeur en mooi weer, verder niets.”

“Dat is prachtig”, was mijn antwoord, “en waar gaat de reis naar toe?”

“Geen idee”, zei ze, “ dat merken we wel wanneer we ter plekke zijn, dus zorg ervoor als je die dag geen werk verzet of zoiets, die dag moet je vrij houden.”

“Goed, ik zal er aan denken en ik zal er ook geen navraag over doen waar we heen gaan, ik wil het ook niet weten.”

“Dat is dan afgesproken” sprak mijn vrouw, “donderdagmorgen om tien uur komen ze ons halen…”

Donderdag, 05-05-05:

Goed gehumeurd, goed weer en geen cent op zak, stapten we in de auto bij Willem en Geke.

De drie zonen en hun schoondochter in de andere auto, bestuurd door Wout, en zo trokken we met z’n allen weg van Nw-Balinge.

Maar als je niet weet waar de reis naar toe gaat, dan tóch ga je een weg uitstippelen in gedachten, wat ik dan ook deed.

De afgelopen dagen die voorbij gingen heb ik daar steeds aan gedacht; Giethoorn, varen op de plassen? Arnhem, dierentuin? Ik heb zelfs nog gedacht dat we misschien de grens wel over zouden gaan, grote supermarkten in Duitsland! Dat alles heb ik gedacht voordat we in de auto zaten.

Maar… het liep anders…

Dat merkte ik toen Willem links af sloeg richting Witteveen.

Ha zo, dacht ik, gaan we die kant op? Dan zal het wel Emmen dierentuin worden, is ook wel leuk.

Drie kilometer hadden we gereden, maar Willem ging niet rechtsaf richting Emmen, nee, linksaf de Mantingerdijk op.

Toen brak m’n klomp! Dat wordt Mantingerzand, was mijn gedachte, picknicken! Maar zélfs dat ging niet door. Na drie-, vierhonderd meter sloeg hij linksaf richting Theehuisje van de familie Prinsen, waarna ik dacht, wat gaan we hier in Godsnaam doen? Met de ziel onder de arm stapte ik uit en liep mee naar binnen.

Hier werden we met open armen ontvangen, want daar zat ook de rest van de familie!

Aanwezig was ook dhr Pauw uit Mantinge die ons iets vertelde over het wichelroedelopen en gaf een demonstratie hoe je water en elctriciteit kon waarnemen en vinden. Een hapje en een drankje er bij, het was er echt gezellig!

Omstreeks 11.00 uur waren we weer terug bij ‘de Heugte’ waar ik een beetje met tegenzin naar binnen ging. Toen we aankwamen rijden zag ik dat er aardig wat auto’s stonden waarop ik vroeg: “Wat is hier toch te doen?”

Maar niemand wist dat natuurlijk…

Toen we binnen kwamen moesten we doorlopen naar de ronde zaal en wat ik toen zag! Ik begreep er niets meer van. Ik werd bij de arm gepakt en werd naar een stoel achter een tafel gebracht, daar mocht ik plaats nemen.

De voorzitter van plaatselijk belang, dhr Stegehuis trad naar voren en hield een toespraak en legde een boek voor me op tafel en zei; “alsjeblieft, hier is jouw langverwachte boek ‘Het Jachtterrein van Freek Stok’

Dat deed de deur dicht. Een tijd lang ging alles aan me voorbij. Toen ik het boek op pakte ging er een warme gloed door me heen.

Wat de voorzitter allemaal gezegd heeft is niet helemaal tot me doorgedrongen.

Het geluk wat je op zo’n moment voelt kun je niet weergeven.

En dat de medemens je dat allemaal geeft, dan voel je dat er veel goedheid in de mens zit.

En daarom wil ik dan ook langs deze weg plaatselijk belang bedanken voor de uitgave van het boek, Lo Dijkstra die de lay-out heeft verzorgt, de werkgroep die alles in het geheim hebben klaargespeeld en niet te vergeten dhr Nico Brookman voor de perfecte bediening.

Grote dank wil ik uitbrengen voor al dat werk wat ze verzet hebben, en dat het niet voor niets is geweest! Dit komt uit het diepst van mijn hart.

Met vriendelijke groet, de schrijver van; ‘Het Jachtterrein van Freek Stok’

Evert Sok.

onder het toeziend oog van o.a. familieleden wordt het boek uitgereikt door voorzitter van pl.b. Jan Stegehuis

Mary Looman schenkt Evert een pennenset en natuurlijk haar felicitaties.

felicitaties van Lo Dijkstra die de lay-out verzorgde

onder de aanwezigen ook kinderen van Klaas Kreeft (in het boek Claus Krabbe) die het boek uit handen van de schrijver kregen overhandigd.

en natuurlijk de felicitaties van aanwezige familieleden.

Evert en zijn vrouw Gé naast ‘Het Jachtterrein’ die hij ooit zelf heeft geschilderd.

Gerrit & Jennie Slomp

50 Jaar samen op 13 April.

Daar het ons onmogelijk is om iedereen persoonlijk te bedanken voor de vele felicitaties en de berg kaarten en kado’s die wij mochten ontvangen, willen we langs deze weg iederéén heel hartelijk bedanken voor de oprechte belangstelling welke heeft bijgedragen tot een onvergetelijke dag.

Een bijzonder woord van dank aan de beheerder van het Dorpshuis voor de prima organisatie en het personeel voor de correcte bediening.

Gerrit en Jennie Slomp.

Interview met....

Mag ik u even voorstellen………

UVO, u zal denken wat hebben we nu weer in buurt gekregen? De verslaggevers H. en J. kregen te horen dat ze verwacht werden om 20.00 uur om aanwezig te zijn bij een les van de hondensportschool aan de Geeserraai 2B.

We waren benieuwd want “hondensportschool” klinkt wel heel erg bijzonder en vernieuwend. We waren zeer benieuwd wat we er zouden aantreffen.

Ter plekke zagen wij een huis en drie grote schuren. Hoorden wel geblaf maar konden de ingang niet vinden. H. vertelde ondertussen dat de familie v/d Helm hier nog had gewoond.

Later bleek ook dat dit een prachtige plek is met heel veel voordelen en waar niemand last heeft van wat lawaai van de honden. Petra en Gery hebben hier wel rekening mee gehouden toen zij op zoek gingen naar een pand.

Nadat wij op het geluid waren afgegaan van de honden vonden wij de ingang.

We kwamen binnen in een prachtige ruimte. Aan de ene kant was een ‘Dierenwinkel’ met alles wat je voor een hond nodig hebt. Botten, speeltjes, kammen, manden, riemen, etc, etc.. teveel om op te noemen.

Naast de winkel een binnenterras met de mogelijkheid om wat te drinken en uit te rusten van de training. Ook kun je er even gezellig bijpraten.

Tevens een mooi uitzicht op de ‘bak’ waar op dat moment les werd gegeven door Petra Hammes.

Een en ander zag er professioneel uit.

Terwijl de les doorging vertelde Gery Broekhuis dat UVO, Uit Vriendschap Ontstaan betekent.

Samen met Petra, waar zij 10 jaar mee samenwoont en nog een vriendin, zijn ze in Beekbergen UVO begonnen. Hadden samen reeds vele jaren ervaring met honden, hondentraining en alles wat daar mee samenhangt.

Wanneer zijn jullie hier komen wonen?

In juni 2004. We waren al wat langer op zoek naar een geschikte plek in het Noorden. Toevallig zagen we dit woonhuis met de schuren te koop staan. Je zou bijna zeggen een lot uit de loterij.

Hoeveel jaren zijn jullie al bezig met de hondentraining?

We hebben sinds 1997 de hondensport- school in Beekbergen, maar geven allebei al zo’n 20 jaar les.

Op dit moment doen zij Beekbergen er nog bij, maar het is de bedoeling dat iemand anders de trainingen over gaat nemen. Gery en Petra hopen zodoende hier meer tijd te krijgen.

Beide hebben diverse diploma’s en zijn zeer vakbekwaam. Gery heeft eerder nog gewerkt als hypnotherapeut en magnetiseur en brengt het magnetiseren bij dieren regelmatig in de praktijk.

Met de hondensportschool hebben ze nog grootse plannen. Ze willen één van de schuren helemaal verbouwen. Hierin moet dan een kantine, lesaccommodatie, wasruimte, slaapgelegenheid en de winkel komen. Wij begrijpen dat dit een flinke investering zal zijn.

We zien dat er nu les wordt gegeven maar wat doen jullie nog meer ?

Deze vraag gaf veel beroering. We hadden een paar dingen verwacht maar het bleek een hele waslijst te zijn.

Een greep uit een aantal activiteiten.

- Diverse trainingen.

- Opvoeden van honden met gedragsproblematiek.

- Adviezen omtrent de aankoop van een hond

- Kindercursus (op de woensdagmiddag).

- Flyball

- Doggydance

- Organiseren van evenementen, zoals wandelingen, spelletjes- dagen en andere leuke dingen met de hond

- Opvang van ontspoorde honden.

- Etc,etc…

Ook wordt de locatie ook wel eens verhuurd aan verenigingen om hier evenementen te verzorgen, zoals shows, wedstrijden, opleidingen, lezingen e.d.

Blijft er nog tijd over voor elkaar?

Petra geeft aan dat dit eigenlijk nog wel meevalt. Zij werkt ook nog eens 40 uur bij een automatiseringsbedrijf in Groningen. Is hier pas weer mee gestart.

Ze had een jaar geleden ontslag genomen. In die periode hebben ze dit bedrijf opgezet. Het zal voor haar wel weer wennen zijn. Ze moet er dagelijks om 6.00 uur uit. Gelukkig geven beide aan dat hun werk met honden een passie is en dat ze op die momenten ook bij elkaar zijn.

Op dit moment lopen de trainingen goed. Hebben al zo’n 30 cursisten.

Het is moeilijk om alles op te noemen zonder iets te vergeten. Gelukkig is er een site gemaakt waar alles op te vinden is. Wij verwijzen u naar; www.hondensportschool-uvo.nl

Wie eens een keer wil komen kijken is altijd welkom op de maandag, woensdag, en de vrijdagavond. Op de andere avonden zijn Gery en Petra voorlopig nog in Beekbergen te vinden.

Wij wensen Petra en Gery veel succes bij de uitoefening van hun bedrijf.

The Young Ones

MEI 2005

19 mei in de bios: Star Wars Episode III

Na drie lange jaren van oorlog, wordt Jedi-ridder Obi Wan Kenobi (Ewan McGregor) naar voren geschoven om aartsvijand Count Dooku (Christopher Lee) op de sporen.

Ondertussen vindt op Curoscant een politieke verschuiving plaats en trekt senator Palpatine alle macht naar zich toe.

Hij wil de krachtige Jedi Anakin Skywalker (Hayden Christensen) inpalmen, om samen de Republiek te veranderen in een Keizerrijk.

Anakin komt klem te zitten tussen zijn geheime huwelijk met de zwangere Amidala (Natalie Portman) en de verlokkingen van de boosaardige Sith.

Tips om wakker te worden

‘Heb je ook zo’n moeite om wakker te worden?’

Misschien heb je wat dan iets aan deze tips.

Neem de nodige tijd om volledig wakker te worden.

Veel licht ’s morgens helpt de biologische klok

Rek je even goed uit

Neem een lauwe douche

Neem de tijd voor je ontbijt

Zet een teil met water naast je bed. Gaat de wakker af, dan je voeten in de teil doen. Doorsuffen. Op een gegeven moment merk je dat je naar de wc moet en dan moet je wel je bed uit

Zet je wekker aan de andere kant van de kamer

Antiwallen:

Meng 2 of 3 druppeltjes citroensap door wat ijskoude melk. Drenk 2 wattenschijfjes in dit mengsel en leg ze 15 minuten op je ogen. Rauwe aardappelschijfjes werken ook

Aambeiencrème is een beproefd middel tegen wallen. Lekker smeren en ze zijn weg. Mocht je deze crème voor meerdere doeleinden willen aanschaffen, koop er dan 1 voor boven en 1 voor beneden. Dat voorkomt nare luchtjes rond je neus

Tien School Geboden.......en Commentaar

1. gij zult niet te laat komen ..... neem gelijk de hele dag vrij

2. gij zult geen persoonlijk geluid maken .... wekkers geven meer effect

3. gij zult niet fluisteren .... schreeuwen hoort men beter

4. gij zult niet in de gang rennen ...... glijden gaat sneller

5. gij zult heen propjes schieten ..... tassen komen harder aan

6. gij zult niet lenen .... pak het gewoon

7. gij zult niet spieken .... pak gewoon z'n blaadje er bij

8. gij zult niet op het plein fietsen ..... pak gewoon een brommer....

9. gij zult u huiswerk maken .... maar laat het eerst een ander doen

10.gij zult het leven van de leraar niet zuur maken... dat doet zijn vrouw al

Mopje

STIER 21 april – 21 mei

Kom ik op een mooie zonnige dag net over de grens in België.

Zit daar een Belg in een roeiboot op het midden van de snelweg te roeien.

Ik denk.... Die is goed gek en schenk er verder geen aandacht aan.

Wat verder op zie ik een tweede Belg met een zeiljacht op de vluchtstrook van de autosnelweg staan en heftige bewegingen maakt op van stuurboord naar bakboord te varen.

Dit wordt me toch wel te gek en ik neem de eerste de beste uitrit om de gendarme te waarschuwen.

Ik vertel hun het hele verhaal en zeg dat het onverantwoord en gevaarlijk is om zoiets tegen te komen op de autosnelweg.

Nou Meneer....zegt die gendarme ;

"Daar kunnen wij helaas niks aan doen, want dat is een zaak van de waterpolitie!"

De stier vertegenwoordigt groei en ontwikkeling.

De Stier is zorgzaam, regelend en bekommert zich om onderhoud.

De Stier voelt zich thuis in de wereld van materie, het hebben van bezittingen, veiligheid en zekerheid zijn van vitaal belang in het Stierenbestaan.

De Stier kan soms zeer koppig en confronterend zijn, maar omwille van de harmonie kan een Stier tegelijkertijd zeer flexibel zijn.

Bekende Stieren:

William Shakespeare, Johan Cruyff, Jack Nicholson, Jessica Lange, Prins Willem Alexander

Met Venus als heerser zoekt de Stier naar harmonie en houdt zich bezig met het verfraaien van zijn/haar omgeving

De film FLOP top 8

Sproet

Blair Witch 2

Adrenaline

Volle maan

In the cut

Autumn in New York

La Pianiste

Pokemon 4 ever

GarrietJan & Annegie

lPaling op Grafhorster jaormarkt

Dit jaor bin ik ies weer in Grafhorst gaan kieken. Het weer was niet best en de regen kletterde op An het Ganzediep lig vredig het plasien Grafhorst. In alle gejaag en gevlieg van tegenswoordig leven de mensen daar nog rustig, mar één keer in het jaar wordt ok daar de rust en vrede onderbroken deur de jaarmarkt oftewel de Grafhorster biestemarkt. Dat is een merakel gezellege markt. Het aantal biesten is wel niet zo bar groot en Zwolle is Grafhorst op dit gebied nog altied de baas, mar ok mit 20 koeien en een schaap kan het wel gezellig wezen. En varders bin er een bulte kraomen, waarin van alles te koop is. Poppen die Mamma schreeuwen a'j ze op de boek drukken en goldkleurege oliebollen zo dikke as een voeste en vief tien stuks veur een gulden.

de hoed van de burgemeester van Iesselmuden die ok effen kwam kieken. Die burgemeester is een groot jager. Veertien dagen geleden vloog er een eend uut Rusland! over zien grondgebied mit een ring uut Moskou an de poot en "paf", de burgemeester pikken die schender van Neerlands gebied in de kuif. Varders was het rustig op de biestemarkt. Er was niet veule handel en as het zo regent hef mens noch dier er schik van. De fotograaf van onze krante was ok op de markt umme een paar foto's te maken. Toen wi'j daar zo samen rond liepen kwamen wi'j ineens onze vrind Teunis tegen. Dat is een rase_echte Grafhorstenaar. Meestal zien wi' j elkaar mar één keer per jaor en wel op de Grafhorster markt, mar daarmee is het weerzien zoveuls te prettiger. Wi' j drukten elkaar de hand en informeerden naor de welstand van elkanders vrouwen.

Die was van beide kanten prima. Het liep tegen 12 ure en verschillende Grafhorsters gingen al op huus an umme de paling op het vuur te zetten. Veur mensen die het niet weten kan ik nog effen vertellen, dat het de gewoonte is in Grafhorst umme op de jaormarkt gestoofde paling te eten. Dat is een wonderlijke gewoonte, die echter al jaoren bestaat, mar gien gekke gewoonte, want paling is prima spul. Toen ikke en de fotograaf nag effen mit de Grafhorstenaar stonden te praoten, zei de man ineens: "Jonges, he'j gien zin an gestoofde paling?" "Jawel", zei ik, "mar daar zullen wi'j wel niet an te passe komen". "Nee", zei mien vrind Teunis, "in de regel ok niet, mar wi' j hadden vanmiddag bi' j 't eten erekend op mien zuster en zwaoger en een ure geleden bellen e op, dat e zo verkolden was dat e de reize niet an durven en now hebben wi'j veuls te veule paling. A'j zin hebben an paling dan mu'j mar effen naor mien huus gaon, ik kan zelf niet mee, mar ie vinden het wel en as mien vrouwe er soms niet is dan pak ie mar een bord en ie scheppen oe mar een goeie porsie paling op, er is genog. Ie redden oe wel samen". "Nou", zei ik, "dat is mooi an eboden, dat slaon wi'j niet of". "Um de drommel niet", zei de fotograaf, "ik bin toch zo gek op paling". "Wacht ies effen", zei ik, "waor woon ie ok weer, Teunis". "Och', antwoordde Teunis, "dat weet ie toch wel, de hoek umme en dan bi'j die grune deure". o ja, now wist ik het weer. En misschien was zien vrouwe ok wel thuus.

Teunis wensen ons smakelijk eten toe en wi'j stevenden op de grune deure an. Wi'j hadden pech, want. de vrouwe van Teunis was niet thuus, vermoedelijk naor kennissen of de markt op en wachten konden wi'j niet langer, want wi'j mossen ok zo langzamerhand op huus an. Affein, wi'j zolln ons wel redden. Op" het vuur stond een beste panne met paling zachte te sudderen. Ik beuren het deksel ies op en de lekkere geur kwam ons tegen. "Schep op", zei de fotograaf, "het water kump mi'j in de mond". Wi'j deden mar net of wi'j thuus waren. Teunis had ezegd dat wi'j mar 'n bord en 'n stukkien botter mossen pakken en dat deden wi'j. En daor zaten wi'j effen later ieder mit een bord paling en een kloete natuurbotter er bi'j. Ik dede bescheiden an vanwege mien mage. Gekookte vis mag ik wel hebben, mar paling is nogal machtig, mar de fotograaf hef um effen eraakt. Zo'n kans kreeg e direct niet weer. Toen wi'j de borden op het anrecht zetten, was de veurraod paling in de panne een stuk eminderd. Het was trouwens ok veuls te veule ewest veur Teunis en zien gezin. "Jonges", zei de fotograaf voldaon, "dat hef mi'j koninklijk esmaakt, now kunnen wi'j er weer tegen".

Toen wi'j buten kwamen was het net dreuge eworden en daor wi'j in de regen nog niet veule van de markt ezien hadden liepen wi'j nog effen rond. Toen wi'j bi'j een speulegoedkraome stonden te kieken, kwam ineens een Grafhorstenaar bi'j ons staan en die zei tegen mi'j: "De wereld wordt slecht Garriet Jan". "Hoe dat zo", zei ik. "Now", zei de Grafhorstenaar, "ik kwam zo net thuus mit de vrouwe en toen zagen wi'j dat er patjakkers bi'j onze paling hebben ezeten. Twee smerege borden op 't aanrecht en de panne mit paling veur de helfte leeg. Dat is nog nooit in Grafhorst gebeurd, allemaole eerlijke mensen, wi' j doen zelfs de deure niet op slot as wi'j effen op de markt gaon kieken. Mar dat kan ok al niet meer, er kump natuurlijk allerlei gespuis op zo'n markt en de bandieten hebben de kans waar enummen umme de ribbekaste vol paling te eten op onze kosten. Kielhalen mossen ze dat tuig en ie maggen het wel ies in de krante zetten ter waarschuwing van andere Grafhorstenaren". Ik keke de fotograaf een beetien verschrikt an en de fotograaf keek verschrikt terugge. Ik zei: "Waor woon ie argens in Grafhorst?"

"Och", zei de man van de gestolen paling, "dat weet ie toch wel, dat huus mit die grune deure, net umme de hoek, en het slimste is, dat wi' j vanmiddag nog wel gasten kriegen en now hebben wi'j lange niet genog, de vrouwe mag er nog wel een wursien van de slager bi'j halen, 't is wat lekkers, die gauwdieven" en woedend ging de Grafhorstenaar weer op huus an. "Jonge", zei ik tegen de fotograaf, "het liekt mi'j verstandig dat wi'j maf op huus an gaon, want ik geleuve dat wi'j ons in de grune deure vergist hebben, wi'j hebben de paling van de verkeerde Grafhorster op egeten". "Dat lijkt mij verstandig", zei de fotograaf, "want als iemand ons heeft zien binnengaan, zijn wij er bij en het is een grote Grafhorstenaar, de kerel kan ons wel in 't Ganzediep smijten". De fotograaf begon van klaore schrik hooghaarlemmerdijks te praoten. "Geliek he'j", zei ik, "die Grafhorstenaar is knap verkeerd en hi'j is een stuk groter as wi'j, wi'j mossen mar maken dat wi'j Grafhorst uut komen". Net toen wi'j weg zollen gaon kwam mien vrind Teuni_ er an kuieren. "Now", schetteren Teunis, "hoe hef de paling esmaakt?" "Ssst", zei ik, "schreeuwt niet zo hard, wi' j bin de verkeerde grune deure in egaon en wi' j hebben de verkeerde paling op egeten en 't is al ontdekt en oen buurman spuwt vuur en vlam". Lieve tied wat mos mien vrind lachen.

"Man", zei ik, "lach toch niet, zo lollig is het niet en het is heus niet mit opzet gebeurd, mar al die deuren lieken hier op mekare en oen buurman kreg nog wel gasten". Min vrind Teunis hef een golden harte, want hi'j zei lachend: "Maakt oe gien zorgen jonges, ik gao er wel effen naor toe en as ze te kort komen springen wi'j wel bi'j, wi'j hebben ummes toch veuls te veule, het beste samen en tot de volgende biestemarkt" .

Zo liep het nog weer goed of, mar het was toch wel een rustig gevuul toen ikke en de fotograaf op de brommerd zaten en wi' j zonder kleerscheuren Grafhorst uut tuften, want die kerel van de paling had handen as kolenschuppen.

EINDE

G.J.V.V.dames

Dames G.J.V.V. kampioen

Op de foto v.l.n.r. bovenste rij Henriette Kreeft, Evelien Sok,

Staphanie, van Aalderen, Anneke Oelen en trainer Harijan Dekker

onderste rij: Petra Sok, Rosalie Zomer en Deborah Salomons.

De dames van G.J.V.V. zijn woensdagavond 20 april kampioen geworden inde 3^de klasse van de NeVoBo.

De strijd voor het kampioenschap bleef spannend tot en met de laatste wedstrijd.

Zaterdag 9 april moesten de dames van G.J.V.V. tegen Animo Assen spelen, deze ploeg had 2 punten minder dan G.J.V.V. als G.J.V.V. deze wedstrijd won met 4 tegen 0 waren ze kampioen, maar helaas ze wonnen de wedstrijd niet met 4-0 maar het werd 3-1 voor G.J.V.V.,net 1 punt te weinig om het kampioensfeest te vieren dit moest nog even uitgesteld worden.

Beide teams moesten nog 1 wedstrijd spelen. Animo 16 april en G.J.V.V. woensdag 20 april, Animo won hun wedstrijd met 4-0, dus de klus voor G.J.V.V. was om een enkel puntje te halen in de thuiswedstrijd tegen DEKO, een gedegen tegenstander die op de 3^de plaats stond.

De 1^ste set werd verloren maar nadat iedereen de zenuwen te boven was werden de komende sets gewonnen. Eindstand 3-1, G.J.V.V. werd kampioen.

G.J.V.V.(recreanten)

Dames volleybal (recreanten) kampioen.

Van links naar rechts:

Achterste rij: Petra Sok, Fia Jager, Laura Wielink, Attie Meems, Ria Schoemaker, Jannie Wielink.

Voorste rij:Liesje Smale, Delia Slomp, Willeke Ruijne, Niesje Kats.

Groot was de verbazing in het team van de dames recreanten, toen aan het eind van de competitie bleek dat ze nog kampioen konden worden.

Lang niet alle wedstrijden hadden ze gewonnen, maar omdat het gelijk op ging in de competitie, hadden de dames toch goede kansen om kampioen te worden.

De enige opdracht was dat ze in de laatste wedstrijd tegen Zuidwolde één set moesten winnen.

De dames van Zuidwolde stonden onderaan, dus dat leek niet zo moeilijk. Toch viel dat enigszins tegen.

Dat lag zeker niet aan het publiek dat in grote getale was meegereisd en de dames flink aanmoedigde.

Blijkbaar waren niet alle dames de zenuwen te baas, zodat de eerst set (na eerst behoorlijk voor te hebben gestaan) toch werd verloren.

Gelukkig ging de tweede set een stuk beter en die werd dan ook gewonnen; het fel begeerde punt was binnen!

Dhr. Knapper (organisator van de recreantencompetitie) reikte onder groot gejuich de beker uit.

De trainer van de dames, Petra Sok, veraste alle dames met een mooie roos.

Van het bestuur van GJVV kregen de dames een mooie bos bloemen. De feestvreugde was groot. Maar ja, de laatste set moest nog wel worden gespeeld.

De dames gingen natuurlijk voor de winst, want een kampioens wedstrijd mag je eigenlijk niet verliezen. Helaas verliep het anders en werd de laatste set toch nog verloren.

Maar de beker mocht toch mee naar huis en dat hebben de dames uitgebreid gevierd.

Petra nodigde de dames spontaan uit om een borrel bij haar thuis te komen drinken en daaraan gaven de dames graag gehoor!

Volleybalcoach

Gezocht een volleybal coach.

Wij zijn nog op zoek naar een enthousiaste volleybal coach voor ons 2^de dames team.

Het 2^de is een leuk, gezellig en jong team dat tijdens de wedstrijden graag een coach op de bank heeft zitten die hun aanwijzingen kan geven.

De thuiswedstrijden worden op vrijdagavond in de gymzaal van Nieuw-Balinge gespeeld, uit wedstrijden zijn over het algemeen op de zaterdagmiddag.

Lijkt het je leuk om dit te doen, neem dan contact op met iemand van het bestuur van G.J.V.V. Hennie Feitsma 352875, Delia Slomp 321011, Fia Jager 321224, Janneke Wielink of Evelien Sok 321482.

Of kom gewoon eens langs op een woensdagavond tussen 19,30 en 20,30 als deze dames aan het trainen zijn.

De Morgenster

KONINGINNEFEEST OP DE “MORGENSTER”

Vrijdag 29 april, 11.00 uur! Het rood/wit/blauw gaat omhoog. Meester Meijer mocht deze taak uitvoeren.

En terwijl de vlag gehesen wordt, zingen kinderen, leerkrachten en enkele ouders de twee bekendste coupletten van ons volkslied het “Wilhelmus”.

Hierna mocht een ieder naar binnen, niet om weer te gaan leren, nee… maar voor de uitleg van het zig/zag spel!

Was u thuis of wellicht elders in Nieuw Balinge dan kon het best zijn dat u of jij groepjes kinderen hoorde of zag.

De kinderen van de school moesten aan de hand van beschrijvingen en door elkaar staande letters proberen uit te vinden waar ze naar toe moesten. Dus leren… nee, dat niet… maar wel je hersenen trainen.

Zo zigzaggend door het dorp probeerden de kinderen de verschillende locaties te vinden. Hier werd dan een opdracht uitgevoerd, zoals:

*water met spons overbrengen

*kaarsjes met waterpistool doven

*welke geluiden hoor je allemaal

*puzzels maken/foto`s raden

*gouden munten zoeken

Bij elk spel kon de groep munten verdienen.

Het was een gezellige drukte, want zowel (bege)leiding als kinderen hadden er zin in.

Toen alle groepen weer binnen waren, werd een ieder voorzien van een lekker patatje met…

Ondertussen was buiten nog een en ander opgesteld voor de finale. Alle groepen moesten dit spel nog doen: lopen met een kruiwagen, stappend in autobanden, door een hoepel, zigzaggend om pionnen heen en dan weer terug.

Was de groep klaar dan kwam het mooiste gedeelte van de opdracht, want dan mocht je de meester of juf Kikkert inwikkelen met wc-papier. En dat is toch wel erg … leuk om te doen.

Aan het eind van deze spelletjesdag gingen de kinderen met hun juf of meester naar de klas. Hier kregen ze allemaal een oorkonde uitgereikt.

De dag werd afgesloten met gebed en de kinderen mochten naar huis om te gaan genieten van een welverdiende vakantie.

Een pluim voor de ouderraad, die deze dag heeft verzorgd.

Een ouder.

Meester Sieberingschool

Kansschool

Donderdag 21 april heeft de visitatiecommissie voor de Kansschool onze school bezocht.

Wij hadden deze commissie uitgenodigd om ons te komen beoordelen op de onderdelen didactisch handelen / leerstofaanbod en schoolorganisatie.

Dit waren de laatste twee onderdelen van de vijf die wij nog wilden/moesten laten beoordelen.

De andere drie pedagogisch beleid en klimaat, ouderbetrokken- heid en leerlingenzorg hadden wij bij vorige visitaties al gehaald.

De commissie bestond uit:

- Ton Gelmers, (namens de vereniging van openbaar onderwijs (VOO)),

- Roelof Beek (namens de school advies en begeleidingsdienst Kobalt),

- Juul ten Hove (vanuit de gemeente, lokaal onderwijs).

Voorafgaand aan dit bezoek hebben de leden van de commissie allerlei documenten bestudeerd. Tijdens het bezoek hebben ze in alle klassen gekeken en gesproken met leerlingen, ouders, team en directie.

Om 15.30 uur bracht de visitatiecommissie verslag uit aan het team. Deze was positief.

Wij zijn trots te kunnen melden dat wij geslaagd zijn. Wij mogen ons nu officieel het keurmerk kansschool voeren.

Vrijdagmorgen kwamen ouders van de ouderraad en het schoolfonds ons verrassen met een heerlijk ijsje. Deze kregen wij allemaal als blijk van waardering voor het behaalde succes. Het was erg lekker.

Ons Kansschool Keurmerk. Het is echt ONS succes, want dit hebben we met elkaar gedaan. Leerlingen, ouders en team hartelijk gefeliciteerd.

Woensdag 1 juni wordt het certificaat officieel aan ons uitgereikt.

Dit vieren wij natuurlijk samen met onze kinderen en ouders.

Project

Vanaf woensdag 18 mei t/m dinsdag 31 mei werken wij met de gehele school aan het project “Kansen bieden aan een school in Tanzania”.

Dat houdt in dat we dagelijks vanaf 10.30 uur in alle groepen met dit onderwerp aan de slag gaan. Wij hebben gekozen voor dit onderwerp omdat wij als school kansen hebben gekregen en gegrepen.

Wij willen als school ook een steentje bijdragen om kinderen in andere landen kansen te bieden. Niet overal in de wereld is onderwijs vanzelfsprekend en heeft men de beschikking over middelen zoals wij.

Via Peter Bos hebben wij contact met een school in Tanzania, vandaar dat de keus al snel was gemaakt. Op dit moment kunnen kinderen speelgoed waar ze niet meer mee spelen en oud gereedschap bij ons op school inleveren.

Dit gaat in juni mee met een container naar Tanzania. Verder zal in de periode van het project onze kansrijke taal winkel “Alles-bij-één” extra open zijn en de opbrengst van die dag zal beschikbaar worden gesteld.

Ton Gelmers, lid van de visitatiecommissie Kansschool en medewerker van de vereniging voor openbaar onderwijs heeft geregeld dat een aantal dozen met t shirts mee gaan naar Tanzania.

In de volgende editie van “Kontakt” kunt u lezen wat de kinderen allemaal hebben gedaan.

Voetbaltoernooi Dalen

Woensdag 13 april hebben een jongens- en meisjesteam meegedaan aan het schoolvoetbaltoernooi in Dalen. De jongens hebben de vierde plaats veroverd.

De meisjes zijn kampioen geworden en mogen in de volgende ronde op 18 mei opnieuw onze eer verdedigen. Dames zet hem op.

Buurtacademie:

Maandag 9 mei is de buurtacademie van start gegaan. Een groep van 14 ouders van beide basisscholen en de peuterspeelzaal is met Miep Koops, docent van het Drenthe College, aan de slag gegaan met het onderwerp kind en media.

Een leuke, leerzame, informatieve avond. Het was even snuffelen aan het onderwerp. Mocht je hier echt diep op in willen gaan, dan kan je het er nog uren over hebben.

Na deze kennismakingsbijeenkomst kunnen we vooral zeggen dat je tijdens deze bijeenkomsten informatie krijgt waar je zelf als ouder uit kiest wat je wel en niet kunt of wilt gebruiken. Want iets moet natuurlijk wel bij je passen.

Maandag 23 (kind en communicatie) en 30 mei (weerbaarheid) zijn de volgende twee bijeenkomsten. 23 mei is het onderwerp kind en communicatie en 30 mei wordt het thema weerbaarheid behandeld.

Groep 1/2

Vanaf 11 april is juf Patricia als klassenassistent aan de slag in groep 1/2. Zij assisteert juf Miranda bij allerlei werkzaamheden.

Voor de meivakantie heeft Alescon nieuwe struikjes geplant in het perkje rond de ronde parkeerplaats. Helaas waren er na de vakantie een heleboel uit getrokken en is er met scooters en dergelijke dwars over heen gereden.

De kinderen van groep 1/2 hebben geholpen met het opnieuw planten van de struikjes. Ze kwamen ook op het idee om een hekje te maken. Nu is alles weer netjes en we hopen allemaal ook dat het zo blijft, zodat de struikjes de kans krijgen om te groeien.

Groep 3 en 4

Sinds 1 maart ben ik (Pauline) leerkracht van de kinderen in de groepen 3 en 4. Terugkijkend op de afgelopen weken, kom ik tot de conclusie dat we veel dingen gedaan hebben.

Naar aanleiding van Huisje, Boompje, Beestje (school tv), hebben de kinderen gedurende twee weken de groei van verschillende bonen bijgehouden. Dit was heel spannend, zeker de eerste paar dagen (want bij de ene groep kwam er wel een boon boven en bij de andere nog niet).

Per dag bekeken de groepjes de resultaten van hun bonen en hielden dat bij op een blad. Na de twee weken hebben we de potten met daarin de bonen verloot en mocht de winnaar de bonen thuis verder verzorgen. Er werden spontaan onderlinge afspraken gemaakt om de zorg zo af en toe even te verdelen. Hartstikke goed!

Vanaf 10 mei krijgen de kinderen elke dinsdag les van meester Mark. Dit omdat juf Elke vanaf dan op een andere school gaat werken. Juf Elke is nog niet zo lang bij ons in de groep geweest, maar we zullen haar zeker missen. Bij deze willen we meester Mark, heel veel plezier toewensen bij ons in de groep.

Tot slot: Vanaf 11 mei gaan we weer zwemmen. Dit doen we iedere woensdagmorgen vanaf ± 10:45 uur. Dit houdt ook in dat de gymlessen van de donderdagmiddag tijdelijk vervallen. Zodra het zwemmen is afgelopen, starten deze gymlessen ook weer.

Groep 5/6

Donderdagmorgen 14 april is groep 5/6 met de bus naar het Drents museum in Assen geweest. De kinderen hebben eerst de ontdekkingskamer verkend. Daar konden ze onder anderen opzoeken hoe opa leefde en de opa van opa.

Waar woonden ze in? Wat voor kleding droegen ze? Welke gereedschappen gebruikten ze? De kinderen mochten ook graan malen, een hunebedsteen verplaatsen, met pijl en boog schieten, naalden uit botten snijden en nog veel meer spannende zaken.

Aan het eind van dit uitje hebben de kinderen gekeken naar een film over het ontstaan van de aarde. Het was een leerzame en gezellige morgen.

Groep 7/8

In het kader van het school adoptieplan is Wijkagent Hoeksema donderdag 14 april op bezoek geweest in groep 7/8. Deze keer heeft hij het met de kinderen gehad over drugs en alcohol.

Groep 7/8 heeft een drukke periode achter de rug met veel uitjes.

Deelname aan de kunstschooldag in Assen, een voorstelling door Pabo studenten uit Meppel en deelname aan het voetbaltoernooi in Dalen, waarover u hiervoor al meer heeft kunnen lezen.

Oud papier

Zaterdag 21 mei komen onze vrijwilligers het oud papier weer ophalen.

Turkse Grens

Een Nieuwbalinger aan de Turkse grens

Nu Turkije waarschijnlijk binnen enige jaren lid wordt van de Europese Unie (EU), vraagt menig burger zich af, hoe het gesteld is met de bewaking van de oostgrens van dat land.

De grens van Turkije met o.a. Syrië, Irak en Iran wordt dan immers buitengrens van de EU en daarmee EU-vangnet voor smokkelaars en andere ongewenste bezoekers.

Als onderdeel van zijn reis van Kaapstad naar Istanboel had dorpsgenoot Jur H. samen met mijn reisvriendin Coosje het genoegen om eind februari jl. met een lijndienstbus van Aleppo in het noorden van Syrië naar Antakya (het Antiochië in de Bijbel) in het uiterste zuiden van Turkije te reizen en te ervaren hoe het met de Turkse grenscontrole daar gesteld is.

De Turkse grensbewaking maakt op het oog een solide indruk. Wachtposten op strategische heuvels, veel prikkeldraad, zelfs schuttersputten versterkt met zandzakken alsof morgen de oorlog zou uitbreken.

En uiteraard de nodige militairen voorzien van een geweer. Aan Syrische zijde echter niets van dit alles. Onze bus, gevuld met ca. 15 Syrische mannen, een Syrische vrouw en een Australiër, stopt bij het kantoor van de Turkse marechaussee.

De chauffeur verzamelt de paspoorten van alle passagiers die kunnen blijven zitten. Tien minuten later komt de man terug met een papiertje waarop staat dat ik een visumzegel ter waarde van $ 10, - moet kopen als belasting om Turkije binnen te mogen.

Hetzelfde gebeurt met Coosje en de Australische passagier. De Syriërs mogen gratis Turkije binnen.

Ik voldoe uiteraard aan het verzoek van bevoegde zijde en verlaat de bus om in een klein houten gebouw het zegel te kopen. Het zegel geef ik aan de chauffeur en ga weer in de bus zitten.

Na een kwartier komt de chauffeur terug en deelt de paspoorten uit. Het visumzegel dat ik gekocht heb, is keurig in mijn paspoort geplakt met een datumstempel van de Turkse marechaussee er op.

Niemand controleert echter, of het pasoort echt van mij is, niemand controleert of alle passagiers een stempel gekregen hebben en niemand controleert, of er geen illegalen in de bus zitten. Ik heb zelfs geen Turkse marechaussee gezien!

De bus kan echter nog niet verder rijden, want we moeten de douane nog passeren en dat blijkt een tijdrovende aangelegen- heid.

Er staan 3 bussen vóór ons te wachten. Wanneer onze bus na 45 minuten aan de beurt is, moeten alle passagiers de bus uit en worden de bagageruimen geopend.

Slechts 2 tassen worden op het inspectieplateau gelegd, maar niet bekeken. Een douane-ambtenaar loopt vluchtig door de bus.

Niemand wordt iets gevraagd, geen bagagestuk geïnspecteerd. Na 15 mintuten rondhangen, kunnen we verder rijden.

Honderd meter voorbij de douane stopt de bus onverwacht om de Syrische vrouw te laten instappen met 10 plastic zakken die ze vóór de grens niet bij zich had.

Naar de inhoud kan men slechts gissen. Misschien sigaretten.

De bus rijdt Turkije binnen.

In het eerste dorpje waar we doorheen rijden, stopt de bus.

De Syrische dame zet de zakken uit de bus, waar 2 wachtende mannen ze in ontvangst nemen.

De bus met Syrische dame rijdt verder.

Ik ben 2 ervaringen rijker.

Egypte

Een Nieuwbalinger in Egypte

Reizen kost geld. Dorpsgenoot Jur H. en zijn reisvriendin Coosje, die afgelopen winter per openbaar vervoer door Afrika en het Midden-Oosten toerden, kunnen er over meepraten.

Wilt u meeluisteren, lees dan verder.

Toeristen zijn in vreemde landen altijd welkom, omdat ze geld uitgeven. Hoe meer, hoe liever.

In ontwikkelingslanden is het leven vaak spotgoedkoop, vooral wanneer je gaat eten bij de eethuisjes voor de plaatselijke bevolking, geen taxi neemt maar de plaatselijke bus enzovoort.

Mensen in ontwikkelingslanden kijken tegen toeristen aan als mensen die allemaal schatrijk zijn.

Het maakt daarbij niet uit, of je eenvoudig gekleed bent of niet. Reken maar: toeristen zijn zo rijk dat zij niet hoeven te werken en zij hebben zoveel geld dat zij een vliegticket kunnen kopen voor een bedrag waar iemand in een ontwikkelingsland misschien wel maanden met zijn gezin van kan leven.

Daar komt nog bij dat toeristen meestal in een royale vakantiestemming verkeren en om die reden het geld gemakkelijk laten rollen.

Om toeristen te helpen van hun geld af te komen, hebben sommige ontwikkelingslanden een twee-prijzen systeem ontwikkeld.

Gewone prijzen voor de locale bevolking en veelal dubbele prijzen voor de toeristen.

Dat kan gebeuren voor hotels, trein, restaurants, musea enz. Desondanks is het leven voor een toerist niet duur vergeleken met Nederland.

Naar onze maatstaven is het evenwel pure discriminatie en dat is het ook.

Ik vind dat niet leuk. Egypte waar ik begin dit jaar doortrok, is zo’n land met een twee-prijzen syteem.

De volgende 2 episoden speelden zich af in Luxor.

Op het station is het lang wachten en om te tijd te doden, ga ik een Engelstalige krant kopen.

Met een handkar wordt er net een stapel bij het stalletje op het perron afgeleverd, zodat ik de nieuwste editie kan krijgen.

Een jongeman geeft mij een exemplaar en ik vraag naar de prijs.

Twee Egyptische Pond, zegt hij. Een Pond is ca. € 0,13.

Goedkoop, want voor € 0,26 krijg je in Nederland geen krant.

In de trein zie ik later op de voorpagina dat de officiële prijs slechts een halve Pond bedraagt.

Ik ben gepakt of eerlijker: ik heb me laten pakken.

Geen goed gevoel.

Bij een andere gelegenheid liep het beter voor mij af.

Vóór het restaurant in het centrum van Luxor staat een groot menubord. Links in het Engels, rechts in het Arabisch dat van rechts naar links geschreven wordt.

In het midden staan de prijzen in Arabische cijfers. Coosje en ik beraadslagen bij het bord wat we zullen bestellen en ik reken gelijk even uit hoeveel ik na afloop moet betalen, omdat daar vaak wat mis gaat.

Arabische teksten kan ik niet lezen, maar ik heb wel de kleine moeite genomen om de 10 Arabische cijfers te leren, iets dat vrijwel geen enkele toerist doet.

We gaan zitten in het restaurant en bestellen bij de eigenaar onze avondmaaltijd.

De linzensoep en de gegrilde kip smaken voortreffelijk, de sla is goed aangemaakt en ook de bonen zijn niet te versmaden.

Na afloop vraag ik wat het moet kosten.” 45 Pond”, zegt de man.

“Dat kan niet”, antwoord ik, “het is 25 Pond, komt u maar mee naar het menubord.”

We lopen samen naar buiten en ik reken hem voor dat het 25 Pond moet zijn.

Zegt de man: “Dit zijn meeneem-prijzen”, waarop ik bluf: “Dat staat er niet!”.

De reactie van de man die in de veronderstelling verkeert dat ik Arabisch kan lezen, is berustend.

We lopen naar binnen en om zijn gelijk te halen, drukt de man mij de Engelstalige menukaart in de hand die inderdaad een totaalbedrag van 45 Pond aangeeft.

Daarop zeg ik dat ik die menukaart helemaal niet gezien heb, wat juist was, en we uitgaande van het menubord met de Arabische prijzen besloten hadden om in zijn restaurant te gaan eten.

Daarop geeft de man met een lang gezicht toe en rekent mij voor dat het 27 Pond moet zijn en geen 25, want ik was vergeten om de karaf water à 2 Pond mee te tellen.

Daar doen we niet moeilijk over en ik red graag het gezicht van de Egyptenaar.

Met een volle maag en een tevreden gevoel verlieten Coosje en ik het restaurant.

De Speelmannen

Groeten Uit.........CANADA

Hallo Nieuw Balinge,

Net even de Nederlandse boodschappen lijst gemaakt!

Ja, ja wij hoeven hier ook niet zonder hagelslag en macaronisaus..

En dat is maar goed ook met al die Nederlanders die hier in de afgelopen jaren zijn komen wonen.

Toen wij hier in 1996 kwamen waren we eigenlijk een van de eerste Nederlanders hier. En dat is nu wel veranderd.

In een straal van 20 kilometer zitten nu zo ongeveer 20 Nederlandse gezinnen.

We verleren het Nederlands dus niet.

In het begin toen we hier woonden moesten we voor de Nederlandse boodschappen naar Calgary, The Big City, want een dropje op z'n tijd is wel lekker.

Maar nu zit er in een dorp verderop een Nederlandse man die zo'n 40 jaar geleden is gemigreerd en hij is nu met pensioen en hij vindt het maar wat gezellig om die Nederlandse vrouwtjes in zijn garage te hebben.

Hij krijgt het spul uit Brits Columbia, de provincie naast ons. En dan geeft hij ons een belletje als het er is, meestal moet je een week wachten. En dan heeft meneer alles netjes in dozen gestopt en dan kunnen wij hier thuis weer lekker genieten van drop, hagelslag en poffertjes.

Ik bestel dus alleen de echte typische Nederlandse dingen, want voor de rest is hier alles net zoals in Nederland. Alleen zijn de winkels wat groter en natuurlijk dus ook de winkelwagens.

In de stad heb je winkels waar je echt alles in 1 gebouw kunt kopen.

Boodschappen, speelgoed, medicijnen. kleren, autospul noem maar op. Mooi makkelijk dus.

En wat hier ook zo ideaal is.We winkelen hier overdekt.

Je parkeert je auto, pakt een winkelwagentje en je loopt van de ene winkel naar de andere. Niks geen gesleep met tassen wanneer je even goed ingeslagen hebt, want alles gaat in de kar.

En als je dan honger krijgt dan maken ze je het ook nog even moeilijk, want dat zitten er wel 15 eettentjes op een rij.

Wat eten we vandaag? Pizza, chinees, taco's, hamburger of gewoon een broodje gezond.

Even winkelen wordt hier dus ook al snel een dagje uit.

Maar vinden we dat erg....?

En dan de openingstijden. Sommige winkels zijn 's morgens om 8.00 open en gaan 's avonds om 22.00 dicht. Wel een beetje te gek.

De overdekte winkelcentrums zijn van 9.30 tot 21.00 open. En dat 5 dagen in de week op zaterdag tot 17.00 en als klap op de vuurpijl elke zondag van 11.00 tot 17.00.

Dus wat doen we op een regenachtige zondag......winkelen......


Chantal	Roy

Bye for now.

Groetjes De Speelmannen

Olds, Alberta, Canada

Gemeente Midden Drenthe

Algemene zaken Gemeente Midden Drenthe.

Gemeentehuis Westerbork alleen geopend op:

dinsdagmorgen van 9.00 uur tot 12.00 uur.

Lokatie Beilen: Ma, woe, vrij van 9.00 tot 16.00 uur.

Dinsdag van 9.00 tot 12.30 uur.

Afdeling dienstverlening;

Voor bijv. loszittende stoeptegels , gaten in de weg, kapotte straatverlichting

Tel 0593-539222

Afdeling overlast:

Dit is een meldpunt voor klachten betreft veiligheid en openbare

orde.

Voorbeelden zijn harde muziek bedreiging, huiselijk geweld verwaarlozing, zwerfvuil

Via www.middendrenthe.nl

of tel 0593-539222 vraag dan naar de afdeling meldpunt overlast.

Jantje Beton

Collecte Jantje Beton

De jaarlijkse collecte van Jantje Beton heeft een bedrag van €278.00 opgebracht.

Van dit bedrag is de helft voor Peuterspeelzaal Duimelot. Dit bedrag van € 139.00 mag vrij besteed worden.

Dit jaar is er voor gekozen om nieuw spel materiaal aan te schaffen.

We willen de gulle gevers hartelijk danken voor hun bijdrage en natuurlijk de collectanten die voor ons op pad zijn geweest.

Met vriendelijk groet Peuterspeelzaal Duimelot.

Oproep SV Nieuw Balinge

Vrijwilligers gevraagd.

De voetbalvereniging is op zoek naar:

schoonmaker van de kleedkamers (1x per maand)
keukenhulp (zaterdag middag)
vlagger 1^ste elftal
diverse leiders trainers voor onze jeugdelftallen.

Voor meer informatie kunt u terecht bij voorz. Kees Wielink tel 321566 of jeugdcoördinator Henry Vos 321074.

Plaatselijk Belang

Plaatselijk Belang “De vooruitgang”

In de maand mei kunt U weer iemand aan de deur verwachten om de jaarlijkse contributie te innen.

Deze bedraagt € 5,00

Te Koop/gevraagd

Te Koop:

Te Koop Gevraagd: